Tę pilną wiadomość przygotowała grupa 1609 naukowców i specjalistów z całego świata. Nauka o klimacie powinna być mniej polityczna, natomiast polityka klimatyczna powinna być bardziej naukowa. W swoich prognozach globalnego ocieplenia, naukowcy powinni otwarcie informować o wątpliwościach i przejaskrawionych ocenach podczas, gdy politycy powinni skrupulatnie liczyć zarówno koszty rzeczywiste, jak i iluzoryczne korzyści płynące z ich działań politycznych.
Czynniki naturalne i antropogeniczne powodują ocieplenie
Dane geologiczne pokazują, że od początku istnienia naszej planety klimat na Ziemi zmieniał się i charakteryzowały go naturalne fazy zimne i ciepłe. Mała epoka lodowcowa zakończyła się dopiero w 1850 roku. Nic więc dziwnego, że doświadczamy teraz okresu ocieplenia.
Ocieplenie przebiega znacznie wolniej niż przewidywano
Świat ocieplił się w tempie ponad dwukrotnie mniejszym niż przewidywał IPCC na podstawie modelowania zakładającego wymuszanie antropogeniczne i nierównowagę radiacyjną. To nam mówi, że jesteśmy daleko od zrozumienia zmian klimatu.
Polityka klimatyczna opiera się na nieodpowiednich modelach
Modele klimatyczne mają wiele niedociągnięć i są w znacznym stopniu niewiarygodne jako narzędzia polityki globalnej. Wyolbrzymiają rolę takich gazów cieplarnianych, jak CO2. Ponadto ignorują fakt, że wzbogacanie atmosfery w CO2 jest korzystne.
CO2 to pokarm dla roślin, to podstawa wszelkiego życia na Ziemi
CO2 nie jest zanieczyszczeniem. Jest niezbędny dla trwania życia na Ziemi. Fotosynteza to nasze błogosławieństwo. Większe stężenie CO2 jest korzystne dla przyrody, zazieleniając Ziemię: dodatkowy CO2 w powietrzu sprzyja wzrostowi globalnej biomasy roślinnej. Jest również dobry dla rolnictwa, zwiększając plony zbóż na całym świecie.
CO2 to pokarm dla roślin, podstawa wszelkiego życia na Ziemi
CO2 nie jest zanieczyszczeniem. Jest niezbędny dla wszelkiego życia na Ziemi. Fotosynteza jest błogosławieństwem. Więcej CO2 jest korzystne dla przyrody, pokrywając Ziemię zielenią: dodatkowy CO2 w powietrzu sprzyja powiększaniu biomasy roślinnej na świecie. Jest on również dobry dla rolnictwa, zwiększając plony zbóż na całym świecie.
Globalne ocieplenie nie zwiększyło liczby klęsk żywiołowych
Nie ma żadnych dowodów statystycznych na to, że ocieplenie wzmacnia huragany, powodzie, susze i tym podobne klęski żywiołowe lub sprawia w skali globalnej, że występują one częściej. Istnieje jednak wiele dowodów na to, że środki ograniczające emisję CO2 są równie szkodliwe, jak kosztowne.
Polityka klimatyczna musi respektować realia naukowe i gospodarcze
Nie ma zagrożenia klimatycznego. Dlatego nie ma powodu do paniki i niepokoju. Zdecydowanie sprzeciwiamy się realizacji szkodliwej i nierealistycznej polityki zerowej emisji CO2 netto do 2050 roku. Jeśli pojawią się lepsze możliwości, a na pewno się pojawią, będziemy mieli wystarczająco dużo czasu na zastanowienie i ponowne dostosowanie. Celem polityki globalnej powinien być „dobrobyt dla wszystkich”, realizowany poprzez zapewnienie niezawodnej i przystępnej energii w każdej chwili. W dobrze prosperującym społeczeństwie mężczyźni i kobiety są dobrze wykształceni, przyrost naturalny jest niski, a ludzie dbają o swoje środowisko.
-----------------------------
W ciągu ostatnich dziesięcioleci opinię publiczną zalewały historie siejące strach, w których wmawiano im, że globalne temperatury wzrosną do katastrofalnie wysokiego poziomu.
Działacze klimatyczni twierdzą, że przyczyną całej tej zbliżającej się zagłady jest rosnąca ilość CO 2 wytwarzanego w wyniku działalności człowieka. Proponowanym rozwiązaniem jest tzw. polityka zerowej emisji netto, mająca na celu obniżenie emisji CO 2 netto przez człowieka do poziomu z epoki przedindustrialnej końca XVIII wieku.
Działacze ci twierdzą też, że ludzie powinni panikować, a czas ucieka: „Uwaga, za pięć minut północ, musimy działać bezzwłocznie!” Wiele tysięcy naukowców nie zgadza się z tym; Ponad 1609 jest sygnatariuszami Clintel.
Antonio Guterres, wielki szef ONZ
Greta Thunberg, nastoletnia aktywistka klimatyczna
W swoich licznych przemówieniach stanowiących „ostatnie ostrzeżenie” Antonio Guterres odwołuje się do symulacji komputerowych, a nie do świata rzeczywistego. Greta Thunberg zeznała przed Kongresem USA, że za jej „paniką” komentarzem nie kryje się „żadna nauka” . Informacji tej nie można znaleźć w mediach.
Dlaczego więc istnieje tak duża różnica między przerażającą narracją działaczy klimatycznych a optymistycznym przesłaniem klimatologów, którzy wierzą, że nie ma kryzysu klimatycznego? Zanim będziesz kontynuować czytanie, obejrzyj naszą wiadomość: Konsensus spotyka się z CLINTEL
Niewielu obywateli zdaje sobie sprawę, że wszystkie przerażające prognozy klimatyczne zostały wygenerowane przez modele komputerowe . Z doświadczenia w wielu innych złożonych obszarach wiemy, jak mylące mogą być modele komputerowe.
Pomyślmy na przykład o wielu błędnych przewidywaniach modeli ekonomicznych lub o dużych błędach w niedawnym modelowaniu pandemii. Wyniki modeli komputerowych zależą w pełni od założeń, jakie włożyli w nie twórcy modeli. W ciągu ostatnich 50 lat wszystkie przewidywania modeli klimatycznych dotyczące globalnego ocieplenia i jego tragicznych skutków okazały się błędne. W środowisku inżynierskim zostałyby one uznane za bezużyteczne.
Mówiąc dokładniej, założenia w modelowaniu klimatu są takie, że przewidywane zmiany temperatury okazują się stale zbyt wysokie. Co gorsza, ekstremalne zjawiska pogodowe – takie jak fale upałów, susze, powodzie, huragany itp. – są celowo wykorzystywane do wspierania prognoz dotyczących ekstremalnych warunków klimatycznych . Jeśli jednak umiejscowimy obecne ekstremalne zjawiska pogodowe w kontekście historycznym, zobaczymy, że są to „normalne zjawiska klimatyczne”. Zobacz Goklany, 2020.
Wniosek jest taki, że modele (symulacje komputerowe) działają „zbyt gorąco”, a przewidywania dotyczące niekorzystnego wpływu na ludzi są wysoce wątpliwe. Projektują katastrofalną przyszłość, która nie wynika z obserwacji. O wiele mądrzej i bezpieczniej jest polegać na pomiarach . Historia nauki uczy, że znaczący krok naprzód zawsze wynika z obserwacji dokonywanych za pomocą nowych przyrządów pomiarowych.
Pomyśl o niedawnych spektakularnych zdjęciach przestrzeni kosmicznej wykonanych przez nowy Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba. Ta sama dobra wiadomość dotyczy nowoczesnych satelitów, które od 1979 roku dostarczają wysokiej jakości pomiary wokół Ziemi . Dane satelitarne NIE wykazują ekstremalnego ocieplenia, co potwierdzają miliony pomiarów wykonanych balonami pogodowymi.
Korzystajmy zatem z licznych pomiarów temperatury dokonywanych na przestrzeni lat. Te od początku okresu przemysłowego (1850 r.) do chwili obecnej (2020 r.) widzimy na ryc. 1. Pomiary mówią nam, że temperatura w 2020 r. będzie o 1,1 o C wyższa niż w 1850 r .
Rysunek 1: Krzywa temperatury globalnej w obecnie ogólnie przyjętej formie w latach 1850–2020. Jeśli rozszerzymy pomiary na rok 2050, zobaczymy, że temperatura jest o 1,6 o C wyższa niż w 1850 r. („X-ocieplenie”).
Korzystając z rysunku 1, ekstrapolujmy temperatury satelitów na rok 2050, zakładając, że wzrost temperatury w ciągu ostatnich 40 lat (1980-2020) będzie kontynuowany bez żadnych przerw i ochłodzenia . Z tej hojnej prognozy wynika, że temperatura w 2050 r. będzie o 1,6 o C wyższa niż w 1850 r. Teraz pojawia się najważniejsze pytanie: „Czy globalne ocieplenie o 1,6 o C to przerażający wynik? Czy ten wynik naprawdę mówi nam, że jest „pięć minut do północy”?
Przyjrzyjmy się dzisiejszej różnicy średniej temperatury między Oslo (jednym z dużych miast w pobliżu bieguna północnego) a Singapurem (jednym z dużych miast w pobliżu równika), patrz rysunek 2. Pomiary pokazują, że różnica wynosi aż 22 o C, dwadzieścia razy większe niż globalne ocieplenie w latach 1850–2020 i prawie 14 razy większe niż tak zwane „przerażające” globalne ocieplenie w latach 1850–2050.
Pomimo tej ogromnej średniej różnicy temperatur wynoszącej 22 o C, oba miasta są bardzo zamożne, a ich mieszkańcy cieszą się życiem. Dlaczego zatem media wmawiają nam, że globalne ocieplenie o 1,6 o C lub więcej doprowadzi do katastrofy („koniec jest bliski”), podczas gdy różnica 22 o C pomiędzy Oslo a Singapurem okazuje się nie stanowić żadnego problemu?
Rysunek 2: Średnia globalna temperatura w latach 1850–2050 wraz ze średnią temperaturą dobrze prosperujących miast Oslo i Singapuru w 2020 r. Należy zauważyć, że globalne ocieplenie o 1,6 °C jest marginalne w porównaniu z różnicą 22 °C pomiędzy tymi dwoma miastami (prawie współczynnik 14)
Odpowiedzią jest adaptacja ! Ludzkość ma imponującą historię, przetrwała wiele dużych zmian w swoim środowisku życia, w tym duże zmiany klimatu Ziemi. Dzięki naszej pomysłowości ludzie zawsze znajdowali sprytne rozwiązania, aby stawić czoła wszystkim przeszłym wyzwaniom. Jeśli odwiedzisz Oslo i Singapur, zobaczysz imponującą demonstrację zdolności człowieka do przystosowania się do różnic klimatycznych wynoszących 22 o C.
Warto poczynić jeszcze jedną ciekawą obserwację. Stopniowe globalne ocieplenie nie jest poważnym problemem, niezależnie od tego, czy jest spowodowane przez CO 2 , czy nie. Rozwiązaniem jest nie łagodzenie, ale adaptacja. Zatem dla wszystkich, którzy chcieliby myśleć, że obecne globalne ocieplenie jest w całości spowodowane CO 2 , nasz wniosek pozostaje niezmieniony.
Należy pamiętać, że w okresie ochłodzenia około roku 1900 i spadku temperatury w latach sześćdziesiątych (patrz rysunek 1), stężenie CO 2 w atmosferze stale i bez opóźnień wzrastało. Zatem anomalne zachowanie temperatury w tych dwóch okresach było bezsprzecznie spowodowane przez matkę naturę . To samo dotyczy dużej różnicy klimatycznej między Oslo a Singapurem.
Na koniec, dla tych, którzy nadal wierzą, że emisje CO2 są zanieczyszczeniem, zachęcamy Was, abyście pamiętali, że CO2 jest niezbędny dla całego życia na Ziemi. Dodatkowy CO 2 w powietrzu sprzyja wzrostowi globalnej biomasy. Jest to również bardzo korzystne dla rolnictwa, zwiększając plony na całym świecie.
Jeśli i ten fakt nie jest wystarczająco przekonujący, proszę uświadomić sobie, że dzięki dostępności nowoczesnych elektrowni jądrowych mamy wystarczająco dużo czasu na stworzenie globalnego systemu energetycznego w dużej mierze o zerowej emisji . Ale znowu zasadnicze pytanie brzmi, czy zerowa emisja jest rozsądnym celem.
Podsumowując, nie pozwólcie, aby przerażające historie instytucji ponadnarodowych – takich jak ONZ, UE i WEF – Was przestraszyły. W szczególności alarmistom klimatycznym nie wolno wykorzystywać ekstremalnych zjawisk pogodowych do zatruwania naszych dzieci strachem:
Stopniowe globalne ocieplenie, które rozpoczęło się około 1700 roku po zakończeniu małej epoki lodowcowej, jest faktem i nie spowodowało żadnego poważnego problemu. Nasza rada jest następująca: „ Ciesz się dzisiejszym klimatem , ponieważ historie z małej epoki lodowcowej mówią nam, że zimny klimat jest pełen trudności”.
Jeśli nadal będziemy inwestować w innowacje , ludzkość z łatwością poradzi sobie ze skutkami dalszego ocieplenia. Dlatego musimy położyć kres demoralizującym rozwiązaniom łagodzącym wycofującym się z przeszłości . Obserwujemy, że prowadzi to jedynie do upadku i biedy.
Zamiast tego musimy skupić się na sile adaptacji opartej na nauce, technologii i edukacji. Wprowadzi nas w erę dobrobytu dla przyrody i ludzkości. Dołącz do naszej podróży!
Liczba zgonów związanych z klimatem (powodzie, susze, burze, pożary, ekstremalne temperatury) gwałtownie spadła, ponieważ bogatsze i bardziej odporne społeczeństwa zmniejszają liczbę zgonów spowodowanych klęskami żywiołowymi i bagatelizują wszelkie potencjalne sygnały klimatyczne.
Trzydzieści lat szczytów klimatycznych nie miało zauważalnego wpływu na wzrost stężenia CO2 w atmosferze. Te szczyty kosztują ogromne pieniądze. Pieniądze, które można lepiej przeznaczyć na działania adaptacyjne.
Guus Berkhout jest emerytowanym profesorem geofizyki i członkiem Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuki i Nauki (KNAW).
https://clintel.org/there-is-no-climate-emergency-a-message-to-the-people/
