Młodzi ludzie kończąc szkoły lub studia z reguły odczuwają brak wiedzy dotyczącej procesów sterowania zespołami ludzkimi. W trakcie swej nauki i studiów uzyskują wiedzę merytoryczną z zakresu swego zawodu, ale nie uzyskują wcale, lub prawie wcale, wiedzy o sterowaniu ludźmi. A wiedza ta potrzebna jest im zarówno w życiu rodzinnym - zwłaszcza gdy będą mieć dzieci, jak i w pracy zawodowej. Im wyższe zajmą stanowisko, tym mniej mieć będą do czynienia ze wszystkim, czego nauczyli się z zakresu swego zawodu, a tym więcej właśnie - ze sterowaniem ludzkimi zespołami. Muszą się więc uczyć sztuki sterowania ludźmi na własnych błędach - a błędy te mogą ich drogo kosztować. Przez długie wieki sztuka sterowania ludźmi była domeną wtajemniczonych, którzy zazdrośnie strzegli swego monopolu. Od czasu powstania cybernetyki społecznej sytuacja uległa pod tym względem istotnej zmianie. Cybernetyka - jako nauka o procesach sterowania - zaczęła wyjaśniać pewne ogólne prawidłowości występujące we wszelkich procesach sterowniczych, zaś cybernetyka społeczna - ogólne prawa rządzące procesami sterowania społecznego.
Znajomość tych praw może być bardzo pomocna tym wszystkim ludziom, którzy czynnie uczestniczą w tego rodzaju procesach. Oczywiście, podobnie jak wszelka wiedza naukowa, również i wiedza z zakresu cybernetyki społecznej może być wykorzystana do różnych celów: z jednej strony można ją wykorzystać, aby sprawniej osiągnąć pozytywne cele społeczne, a z drugiej - w celu manipulowania ludźmi, czyli sterowania nimi wbrew ich interesom. Jednakże, nawet biorąc pod uwagę tę drugą możliwość, trzeba stwierdzić, że nic chyba nie może skuteczniej zapobiec manipulowaniu ludźmi, jak znajomość ogólnych praw cybernetyki społecznej, bowiem manipulacja ludźmi może być skuteczna tylko wówczas, gdy jej technika nie jest znana tym, którzy jej podlegają.
Józef Kossecki - polski inżynier, politolog, cybernetyk społeczny, dziennikarz, publicysta, nauczyciel akademicki i polityk. W 1973 jako docent został pracownikiem naukowym w Międzywydziałowym Instytucie Nauk Społeczno-Politycznych Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. W latach 70. propagował cybernetykę społeczną m.in. w ramach fakultatywnych wykładów objazdowych w głównych ośrodkach akademickich kraju. W latach 1972–1987 wykładał cybernetykę społeczną na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Po likwidacji Zakładu Cybernetyki na początku lat 80. był pracownikiem Zakładu Socjologii INP WSP w Kielcach. W pierwszej połowie lat 80. z powodu działalności politycznej był przez 4 lata na bezpłatnym urlopie w macierzystej uczelni. W 1982 prowadził zlecone wykłady na temat wojny informacyjnej w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. Później miał również prelekcje w Wojskowej Akademii Politycznej i Akademii Sztabu Generalnego.
W 1985 został członkiem organizacji ORMO. Po roku został szefem szkolenia w dzielnicy Warszawa – Śródmieście. Stworzył i zrealizował w latach 1986–1988 program szkolenia członków ORMO w prawie wszystkich ministerstwach. Prowadził także wykłady w Wyższej Szkole Oficerskiej MSW w Legionowie.
Jako pracę awansową napisał książkę Cybernetyka społeczna, wydaną w części w 1973, zaś w całości 2 lata później. Na podstawie specjalnej procedury obowiązującej wówczas dla tzw. nauk niedysertabilnych (takich, dla których nie było rady kompetentnej do nadawania habilitacji z danej dziedziny), przyznano mu tytuł docenta. Recenzentem jego dorobku naukowego dla Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej był Marian Mazur. Początkowo Kossecki był docentem kontraktowym, zaś od 1977 docentem mianowanym przez ministra.
Zajmował się politologią, a zwłaszcza teorią sterowania społecznego (cybernetyką społeczną). Od połowy lat 90. dużo uwagi poświęcał metacybernetyce. Był promotorem kilkuset prac naukowych.
W 1974 wstąpił do PZPR, do której należał aż do jej rozwiązania w 1990. Od końca lat 70. do końca lat 80. był prezesem Towarzystwa Kultury Moralnej, walczącego z przerywaniem ciąży. W 1980 rozpoczął działania w zorganizowanym pod patronatem Komitetu Warszawskiego PZPR Klubie Partyjnej Inteligencji Twórczej „Warszawa 80”. W latach 1980–1981 publikował w „Biuletynie” Komitetu Warszawskiego PZPR. Wchodził w pierwotny skład redakcji tygodnika Rzeczywistość. W 1983 został sekretarzem ds. propagandy Zjednoczenia Patriotycznego „Grunwald”, był również I sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR w tymże stowarzyszeniu.
W 1990 roku po zawieszeniu działalności LND wstąpił do Partii X. Od 1991 był członkiem Reprezentacji Krajowej Partii X, a 16 grudnia 1991 został zastępcą Stanisława Tymińskiego. W wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydował z warszawskiej listy Partii X do Sejmu uzyskując 3112 głosów. Od 1995 do momentu rozwiązania Partii X w 1999 pełnił w niej funkcję przewodniczącego organizacji. W tym czasie Partia X zmieniła nazwę na „Partia X Patriotów Polskich”. W 1999 wycofał się z życia politycznego.
Od końca lat 90. prowadził pod szyldem Narodowej Akademii Informacyjnej (NAI) „latające seminaria”, poświęcone nauce o cywilizacjach, demografii, socjocybernetyce i wojnie informacyjnej.
W latach 1963–1978 był zarejestrowany jako tajny współpracownik Służby Bezpieczeństwa ps. „X”, „Rybak” i konsultant ps. „Rybak”.
Popularne książki : Tajemnice mafii politycznych. Wyd. Iskry, Warszawa 1978.Tajniki sterowania ludźmi. Wyd. KAW, Warszawa 1984. , Granice manipulacji. Wyd. MAW, Warszawa 1984. Jak sterować społeczeństwem. Wyd. MAW, Warszawa 1984.
Wiele wartoścowych materałów, wykładów na stronie. : https://www.youtube.com/user/01010101110101001101/videos
https://www.youtube.com/c/NAIwarszawaPL/search?query=Józef%20Kossecki
https://www.youtube.com/user/AkademiaInformacyjna/search?query=Józef%20Kossecki
https://www.youtube.com/results?search_query=józef+kossecki&sp=CAM%253D